De supermarkt

Laatst was het weer zover. Met een gevoel van honger naar de supermarkt. In elk schap ligt wel iets dat ik lekker vind of waar ik zin in heb. En als ik dan bij de kassa in de rij sta en eens naar het volgeladen karretje kijk denk ik "oei, het is wel veel dat ik weer heb ingeladen. Maar ik heb zo'n honger dat komt wel goed". En eenmaal thuis na het eten krijg ik een spijtgevoel. Toch weer allemaal rommel het huis ingesleept dat ik helemaal niet nodig heb. Het heeft een hoop geld gekost, is slecht voor mijn gewicht en slecht voor mijn gezondheid. De volgende keer neem is weer een briefje mee waar precies op staat wat ik nodig heb. Vooral als ik honger heb is dat de enige manier.

De supermarkt is te vergelijken met het leven. Zonder briefje met wat je precies nodig hebt kom je thuis met allemaal rotzooi. Een opleiding hier, een workshop daar, een boek zus, een kennis zo. Zonder doel is het bijna onmogelijk de juiste ingrediënten mee te nemen uit de supermarkt en zo ook uit het leven. Goede en lekkere gerechten zijn met diverse ingrediënten te maken en je kunt je laten leiden door wat je tegenkomt, wat in de aanbieding is. Er zijn meerdere wegen naar Rome. Waar het om gaat is dat wel het gewenste gerecht gemaakt wordt.

Is het in jouw leven duidelijk welk gerecht je wilt klaarmaken. Of laat je je leiden door het toevallige hongergevoel dat regelmatig optreedt. Weet jij precies waar je heen wilt met je leven en wat je wilt bereiken. Met je gezondheid, met je gezin of sociale leven, met je carrière? En hoe heb je dat op je briefje opgeschreven? Hoe heb je dat verwoord? Daarover later meer.