Woord voor 2010

Wat is jouw woord voor 2010? Het woord waardoor je in 1 klap weer weet wat je te doen staat. Het woord dat er voor zorgt dat alles wat je in je hebt wordt geactiveerd zodat je de kracht, liefde, energie of wat dan ook vindt om te doen wat je doen wilt.
Voor de een is het de naam van een geliefde, voor de ander de naam van een lang gekoesterde wens. Voor mij was het in 2009 ENERGIE. Door hier consequent op te ankeren weet ik voldoende discipline te krijgen wanneer ik het nodig heb. Of doorzettingsvermogen, enthousiasme. Het helpt me in de sport, in mijn werk en in mijn prive leven. Het zorgt ervoor dat ik de juiste keuzes maak zodat ik die dingen doe die me energie geven. Het kost wel wat werk om te ankeren en de juiste impulsen te krijgen die je op dat moment nodig hebt maar het is zeer de moeite waard en ik kan het iedereen aanraden.
En voor 2010? Wat er steeds in me opkomt is RELAX. Nu daar nog even de juiste invulling aan geven.

ontvriending

Ik hoorde vanmorgen op de radio dat het woord van 2009 ontvriending is geworden. Daarmee is het populairder dan mexicaanse griep, twitterazzo, hypotheekleed of zeilmeisje. Ach ja die lijstjes. Een tijdje terug was het polulairste woord Twitter en er zullen er nog wel wat volgen in de maand van de lijstjes.
Toch schrijf ik er wat over omdat het woord ontvriending bij mij een ervaring uit het verleden triggerde.
In 2008 ben ik op een UPW (unleash the power within) event van Tony Robbins geweest. Een van de punten waar hij het toen over had was de peer group. Dit is de groep waar je je in beweegt en die meer invloed op je heeft dan je je meestal realiseert en vaak meer invloed heeft dan goed voor je is. De voorbeelden zijn legio. Kinderen die op school in het verkeerde groepje terechtkomen en van een goede leerling plotseling terugvallen naar een onhandelbaar kind. Mensen die willen stoppen met roken die dat niet lukt omdat hun omgeving blijft roken of mensen die willen afvallen maar vreemd worden aangekeken als ze 's morgens om 0600 uur gaan hardlopen en stoppen met vlees eten. Ook op het werk kun je terecht komen in een groepje die het liefst zo weinig mogelijk doet, zo weinig mogelijk risico's neemt en vooral op de klok let of het nog geen 5 uur is.Dan is het toch allemaal een stuk moeilijker je doelen te bereiken als je peer group er heel anders tegen aan kijkt. De oplossing van Robbins is simpel: verander je peer group. Bel al je vrienden op die niets toevoegen aan je huidige doelen en vertel ze dat je voorlopig evengeen tijd meer voor ze hebt. Zoek nieuwe inspirerende mensen die al hebben wat jij graag zou willen hebben en je zult zien dat de doelen als vanzelf naar je toe stromen. Het ging mij toen een beetje te ver maar met het nieuwe populaire woord van 2009 moet ik mijn peer group ook maar weer eens onder de loep nemen.

TED

Afgelopen woensdagavond ben ik naar een TED bijeenkomst geweest. Nou had ik bewust nog nooit van TED gehoord. Toen ik het zag wist ik wel weer er ooit iets mee gedaan te hebben maar het heeft toen geen indruk gemaakt. Blijkbaar was ik er toendertijd nog niet aan toe.

In een zaaltje in Oosterbeek (het kleinste filmhuis van Nederland en een leuke zaal om ooit zelf nog eens een presentatie te gaan geven) werden 3 filmpjes van 18 minuten vertoond. Die filmpjes staan gratis op de TED website en zijn ook op youtube te vinden. Het zijn filmpjes van de grootste denkers van de wereld, mensen met een grote passie en/of mensen die een eigen kijk op iets hebben en daar een inspirerend verhaal over vertellen. En om dan samen met een groep mensen naar zo'n filmpje te kijken en later te bespreken was voor mij een inspirerende en leuke bezigheid.

Mocht je nog eens wat tijd over hebben dat is TED een leuke en nuttige manier om ideeen en inspiratie op te doen.

Een van de ingebrachte filmpjes was van een meneer (Benjamin Zander) die op passievolle wijze probeert klassieke muziek voor iedereen aantrekkelijk te maken. Hij gaat daarbij in op de zgn. impulses (hard een noot aanslaan) en er gelijk bij knikken met je hoofd. Het lijntje naar organisaties is eenvoudig te trekken. Al die pulses zijn te vergelijken met de targets, deadlines enz. waarbij die een doel op zich worden. De grote lijn, dat waar het uiteindelijk echt om gaat wordt dan wel eens vergeten. Targets zijn wel belangrijk, deadlines zijn wel belangrijk maar niet het doel. In veranderprojecten, waar ik zelf actief in ben, betrap ik me er ook wel eens op dat ik denk dat het sturen van mijlpaal naar mijlpaal er vanzelf voor zorgt dat het project goed verloopt. En hoewel dat technisch gesproken ook zo is wordt het toch een schokkerig en houterig geheel. Het is geen vloeiende melodie. En hoewel ik nog geen klassieke muziek liefhebber ben geworden is het filmpje me toch bij gebleven. Blijkbaar is er toch een gevoelige snaar geraakt.

Lars

Ik ben al jaren bezig met NLP en toch is Lars er veel verder mee dan ik. In 1995 heb ik ooit mijn eerste NLP boek gelezen en heb vrij snel daarna de stap genomen om mijn baan op te zeggen en voor me zelf te beginnen. Eigenlijk had ik het boek nog niet eens uit en ik ging er al mee aan de slag maar dat is een beetje het thema van mijn leven en een heel ander verhaal. Lars is pas een jaartje bezig.
Als NLP master weet ik uiteraard hoe belangrijk het is om vanuit positiviteit te denken. Het brein maakt geen onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid. Als je fantasie maar levendig genoeg is kun je je dingen inbeelden (visualiseren) die helemaal nooit gebeurd zijn en ze in je brein plaatsen alsof je het echt hebt meegemaakt. Dat versterkt dan weer je gevoel van vertrouwen en het zeker weten dat je iets kunt want je hebt het al eens eerder gedaan. De truc is natuurlijk hoe je het zo levendig in je hoofd krijgt dat je als het ware proeft en ruikt, hoort en ziet en voelt.
Lars is pas een jaartje bezig met NLP en nu al een meester in deze techniek. Sinds enige tijd is hij bezig met tennis en (uiteraard) verliest hij iedere partij. Laatst vroeg ik hem hoe de wedstrijd was gegaan. "Heel goed". Heel goed? vroeg ik. "Nou ja, het was in ieder geval heel spannend" zei hij na enig nadenken. Spannend? "Eh, ik heb geloof ik wel verloren". Verloren? "Oh ja, het was 6-0, 6-0".
In zijn hoofd zit dus een hele leuke partij waarbij hij razend goed heeft gespeeld en alleen na enig nadenken weet hij nog dat het helemaal niet zo was. En ondertussen is hij de eerste games aan het winnen. Die komt er wel die jongen. Lars is mijn zoontje van 10.

Huh?

De laatste tijd verschijnen er steeds meer boeken die ik interessant vind. Of was dat altijd al zo en valt het me nu pas op. In ieder geval is voor mij het boekje Huh? weer een van die puzzelstukjes die die 2 losse delen aan elkaar plakken. Enerzijds is er het systeemdenken. Jarenlang heb ik met veel plezier en succes gewerkt met de ideeen uit de systeemtheorie. Reinforcing loops en dat soort werk over oplossingen die tijdelijk beter werken en daarna het probleem eigenlijk alleen maar verergeren. Wat ik altijd wel een mooi voorbeeld vind is mensen die op een heel streng dieet gaan, tijdelijk inderdaad afvallen en een half jaartje later boven het gewicht zitten waarop ze ooit begonnen zijn. Of een schooljuf die harder gaat praten om boven de kinderen uit te komen. De kinderen kunnen nu hun eigen gesprek niet meer verstaan waardoor ze ... Nou ja, het punt is duidelijk denk ik. Ik heb de systeemtheorie eens gebruikt bij een grote ICT dienstverlener met een overbezette helpdesk. Ze wilden de helpdesk ontlasten door betere software uit te leveren en dat zou bereikt worden door beter te testen. Wat bleek: de helpdesk had het drukker dan ooit. Om een lang verhaal kort te maken zorgde het betere testen voor veel meer drukte op de ontwikkel afdeling die verder achterop kwamen met hun reguliere productie waardoor de helpdesk werd belaagd met ...
Oplossingen die erg voor de hand liggen werken dus soms tegendraads. En hoewel ik geen reclame voor boekjes wil maken weet Huh? op een goede manier gebruik te maken van wat ze omdenken noemt. Als verandermanager ben ik ook steeds bezig met omdenken alleen noem ik het anders. We leggen eerst de feiten op tafel en de feiten zijn slechts de kale feiten. Alle meningen, vooroordelen, wereldbeelden en overtuigingen worden er af gehaald. En dan gaan we eens van een andere kant naar de feiten kijken. Naast het feit dat dit erg leuke sessies zijn, zijn ze zeer inspirerend voor de deelnemers en weten ze een hele andere kijk op zaken te geven die al jaren op een bepaalde vaste manier gedaan worden.

Moralisten

Waarschijnlijk net als half Nederland had ik hele gelovige grootouders, werd het een generatie daarna al een stuk minder met de gelovigheid (in mijn geval werd het gehalveerd: mijn moeder gelooft nog steeds behoorlijk fanatiek en mijn vader eigenlijk niet meer) en zelf geloof ik meer in Quantum Physics en The Field.
Begrijp me goed, ik heb niets tegen godsdiensten. Waar ik wel moeite mee heb is als een goedsdienst mij de wet voorschrijft. Mij vertelt wat ik moet doen omdat zij dat goed vinden. En of het nou de Islam, het Christendom of de RoepieRoepie betreft, ik heb er de pest aan als ze mij voorschrijven wat ik MOET. Zij mogen van mij geloven wat ze willen, op vrijdag of zondag doen wat ze willen, lekker hun feesten vieren, gezangen zingen en hun ding doen zolang ik (en anderen) er maar geen last van hebben. En ik val hun ook niet lastig met mijn favoriete tijdsbesteding.
En hoe het dan een klein splinter groeperinkje als de Christen Unie toch weer lukt om er voor te zorgen dat wij op zondag geen boodschappen meer mogen doen is voor mij onbegrijpelijk. Als er democratisch besloten wordt dat de winkels op zondag gesloten moeten blijven bijv. omdat de kleine ondernemers gespaard moeten worden kan ik daar best mee leven. Maar dat ze dicht moeten omdat God toen ook ging uitrusten is voor mij een flinke brug te ver.

de kracht van verhalen

Sinds een jaar ben ik lid van de PSA, de professional speaker association. Naast professionele sprekers waar ik veel van kan leren zijn er ook verhalenvertellers actief. Ik gebruik tijdens de coaching maar ook tijdens bedrijfspresentaties en bij de 'alle neuzen dezelfde kant op sessies' ook steeds meer en vaker verhalen. Het is een zeer leerzame en leuke exercitie om met mensen in een bedrijf samen een verhaal te verzinnen dat a. op een goede manier de lading dekt en de boodschap overbrengt b. op positieve wijze te denken geeft en c. blijft hangen zodat het als een viral zijn werk kan doen.
Hieronder een gouwe ouwe:

Een professor stond voor de klas om een les filosofie te geven. Hij had een lege glazen pot en een aantal voorwerpen voor zich liggen. Toen de klas begon, pakte hij zonder iets te zeggen de pot en begon deze te vullen met golfballetjes. Toen de pot hier helemaal mee gevuld was, vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu helemaal vol was. Zij antwoorden van wel.
Toen pakte de professor een doos met kralen en kiepte deze in de pot. Hij schudde licht met de pot en de kralen rolden op de open plekken tussen de golfballetjes. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was. Ze gaven weer hetzelfde antwoord: ja, de pot was vol.
De professor nam nu een pot met zand en kiepte dit zand in de pot met golfballetjes en kralen. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op tussen de golfballetjes en de kralen. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was. De studenten antwoorden van wel.
‘Nu’, zei de professor, ‘wil ik dat jullie deze pot zien als je eigen leven. Deze pot gevuld met golfballetjes, kralen en zand stelt namelijk het leven van een mens voor. De golfballetjes zijn de belangrijkste dingen in het leven: je familie, je kinderen, je geloof, je gezondheid en je favoriete bezigheden. Dingen die ervoor zorgen dat als er niets anders op de wereld was dan deze dingen, je leven toch gevuld zou zijn. De kralen zijn de andere dingen die belangrijk zijn: je werk, je huis, je auto. Het zand, dat staat voor de kleine dingetjes die belangrijk voor je zijn. Als je het zand als eerste in de pot kiept en hem hiermee vult, is er geen plek meer voor de kralen of de golfballetjes. Datzelfde geldt ook voor je eigen leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingetjes besteed, kun je nooit meer ruimte hebben voor de dingen die belangrijk voor je zijn. Besteed aandacht aan de dingen die belangrijk voor je zijn. Speel bijvoorbeeld met je kinderen. Neem af en toe tijd voor een onderzoek naar je gezondheid. Neem je partner mee uit eten. Doe iets leuks, er is altijd nog wel tijd om het huis te poetsen of de prullenbak te repareren. Zorg eerst voor de golfballetjes, de dingen die echt het allerbelangrijkst voor je zijn. Stel je prioriteiten. De rest is maar zand.’

de kracht van een motto

rozen verwelken
schepen vergaan
dus zit niet te zeuren
en doe er wat aan.

Dat is mijn motto bij het coachen. Dus als je nog eens plannen hebt om gezellig langs te komen om samen een potje te janken en dan te klagen over al het onrecht dat je is aangedaan, dan raad ik je aan een deurtje verder te gaan. Dit motto houdt de voor mij niet geschikte kandidaten buiten de deur en opent tevens de deur voor mensen die daar wel goed bij passen. Het is in 1 klap duidelijk. Geen slachtoffer rol, geen rouwverwerking, niet de schuld bij de banken, werkgever, vrouw, kinderen of weet ik veel wie allemaal leggen. En als je er aan toe bent om het bij jezelf te zoeken is het mooiste van alles dat je er ook echt iets aan kunt veranderen. De banken, de werkgever en zelfs je vrouw zijn allemaal niet te veranderen. Jezelf veranderen daarentegen is eenvoudig. Meestal staat er maar 1 heel klein woordje in de weg: ego! Eitje dus :-)
Dus voor iedereen die er klaar voor is het heft weer in eigen handen te nemen, de regie weer zelf te gaan voeren is bij mij aan het juiste adres. Financieel, relatie, werk, gezondheid. De inhoud is voor mij niet belangrijk, die mag je zelf oplossen. Het gaat om het proces, de manier waarop je omgaat met de tegenslag. En die help ik je oplossen.

gekke wereld

Ik reed vanmiddag naar een afspraak in Utrecht in stadion de Galgenwaard en hoorde op de radio het nieuws dat 2 piloten vergeten waren te landen. Het moet toch ook niet veel gekker worden. Ja, we waren druk in gesprek over onze werkgever. En nee, we hebben de luchtverkeersleiding niet horen roepen, het was een heel geanimeerd gesprek. Een uur zijn ze doorgevlogen!? Dan vraag ik me altijd af wat er nu werkelijk aan de hand was. Zijn het 2 verliefde piloten die betere dingen te doen hadden? Of zijn er een paar stewardessen de cockpit ingekomen? Gewoon in slaap gevallen? Of was het toch een kaping waar ze het niet over willen hebben? Ze kunnen me van alles wijsmaken maar vergeten te landen? Forget it!

AOW

Het zal voor een zelfstandig ondernemer wel anders liggen. Per slot van rekening regelen wij (of in ieder geval ik) het pensioen zelf. Maar ik hoor de laatste tijd zoveel onzin dat ik me er toch even mee wil bemoeien.
Volgens mij (in mijn wereldbeeld) heeft good old Drees ooit het pensioen bedacht zodat mensen de laatste paar jaar van hun leven rustig konden genieten. Even tijd voor de vrouw, wat hobbies en andere geneugten des levens zonder meer te hoeven buffelen. Op basis van de levensverwachting, die toen een jaar of 67 was, mocht iedereen dan gemiddeld nog 2 jaar genieten. Uit dat simpele rekensommetje kwam toen dus (67-2) de leeftijd van 65 en dat getal is een eigen leven gaan leiden. Het gaat niet om die 65, het gaat om die 2 jaren dat je nog mag genieten zonder te hoeven werken. En met een levensverwachting van 79 vind ik het in de traditie van Drees wel meevallen dat we maar ophogen naar 67.

MKB2.1

Ben gisteren op de workshop van MKB2.1 geweest in de jaarbeurs in Utrecht. Na een goede introductie van de dagvoorzitter kwam er een leuke presentatie van iemand van TNO die bezig was met web3.0 en ons wat kwam vertellen over web2.1. Toch weer een paar leuke en interessante ideeen opgedaan. En vooral de vraag "hoe integreer ik die en die technologie in mijn leven/bedrijf, hoe past het bij mij" moet ik voor een aantal nieuwe technologieen nog zien te beantwoorden. Zo worstel in nog met Twitter. Wat moet ik daar nu mee. En wie is er nu geinteresseerd in wat ik vanavond eet en of ik in de trein zit en 2 parende koeien zie. Volgens mij niemand en als ik wat wil melden kan ik het ook wel kwijt in de blog. Toch heb ik wel al een paar maanden een Twitter account, nog nooit ook maar 1 enkele tweet verstuurd maar toch al een paar volgers. Hmm, hoe integreer ik dat twitteren in MIJN leven? Wie het weet mag het zeggen.

feiten en betekenis

Een belangrijke les die ik uit alle NLP trainingen die ik heb gevolgd en uit de ervaringen die ik heb meegemaakt heb meegenomen is het verschil tussen de kale feiten en de betekenis die je daar aan toekent. Als iemand iets tegen je zegt, kun je de woorden die hij daar voor gebruikt niet veranderen. De betekenis die je er aan geeft wel. Het aloude gezegde "schelden doet geen pijn" dekt in deze goed de lading. Als er wordt gescholden kun je het jezelf heel erg aantrekken, denken "goh wat zielig dat hij niet beter kan communiceren" of lekker terugschelden. De feiten (hij zegt bepaalde woorden tegen jou) blijven hetzelfde, de betekenis (het zijn lelijke woorden., gemene woorden, luchtverplaatsing) is net wat jij er van maakt. En soms kun je iemand helpen door een betekenis (en dat is dan natuurlijk de betekenis die jij er graag aan wilt koppelen) uit de doeken te doen zodat de ander er anders tegen aan kijkt. Een veel gebruikte methode bij verkopers en andere beinvloeders.

AZ moet voetballen en de verkopers zitten nog in hun maag met een stelletje oude shirts en oude vlaggen. Daar staat nog prominent DSB op. En wie wil die ouwe meuk nou nog kopen.

"Collectors item te koop", schreeuwt de verkoper voor het stadion. "De laatste echte AZ shirts van onze Dirk". Tja, zo kun je er ook tegen aan kijken en de shirts en vlaggen gingen weer als zoetjes broodjes.

DSB

Tja, die Dirk. Eigenlijk bewonderde ik die man wel. Nu alle verhalen loskomen blijkt het toch een beetje een boefje te zijn geweest. AZ spelers chanteren, foute hypotheken en dubieuze polissen. Maar toch, een bank opbouwen, eigenaar van een voetbalclub, een schaatsteam, een museum, slecht heeft ie het niet gedaan. En als mede ondernemer oogst dat toch wel bewondering.

En nu sta ik toch weer in dubio. Hadden ze hem met een luttele 100 miljoen euro (in ieder geval luttel vergeleken met de vorige reddingsactie) kunnen of misschien wel moeten redden? Aan de ene kant wel want de schade is nu ongetwijfeld veel groter, zowel voor personeel, klanten, het vertrouwen in de markt en de garantiefondsen die aangesproken gaan worden. Aan de andere kant heb ik een grote afkeer van al die overheidsbemoeienis. Daar is nog nooit iets goeds van gekomen en als bedrijven het zelf niet kunnen overleven moet het ook maar afgelopen zijn.Tja moeilijke keuze. En waar heb ik dan echt de pest aan. Dat zijn die Lakeman types. Yek.

levenslessen van een dametje van 90

Ik las laatst een stukje geschreven door een (Amerikaanse) dame van 90. Zij heeft 45 levenslessen (eentje voor elke 2 jaar) in een lijst verwerkt. Meer dan voldoende levenservaring lijkt me en hieronder geef ik haar top 14:

1. Life isn't fair, but it's still good.

2. When in doubt, just take the next small step.

3. Life is too short to waste time hating anyone.

4. Your job won't take care of you when you are sick. Your friends and parents will. Stay in touch.

5. Pay off your credit cards every month.

6. You don't have to win every argument. Agree to disagree.

7. Cry with someone. It's more healing than crying alone.

8. It's OK to get angry with God. He can take it.

9. Save for retirement starting with your first paycheck.

10. When it comes to chocolate, resistance is futile.

11. Make peace with your past so it won't screw up the present.

12. It's OK to let your children see you cry.

13. Don't compare your life to others. You have no idea what their journey is all about.

14. If a relationship has to be a secret, you shouldn't be in it.

Ik zal wel niet helemaal objectief zijn maar ik herken hier wel (metaforisch) wat lean denken, Kaizen en goed organisatie advies in.

10 geboden van Kaizen

Ik heb wat prive berichten gekregen op mijn vorige blog en zal daarom Kaizen nog wat verder uitdiepen. En omdat lijstjes het altijd goed doen is hier om te beginnen een lijstje met de 10 geboden van continu verbeteren:

1. Sta open voor verandering en sta open voor het loslaten van je eigen wereldbeeld en overtuigingen.
2. Denk positief, in mogelijkheden. Denk: "ja dat kan als ....".
3. Focus je aandacht altijd op de problemen en minder goede processen. Val nooit de mensen aan.
4. Zoek naar simpele oplossingen.
5. Stop direct zodra je een probleem ziet en los het meteen op.
6. Maak gebruik van creativiteit in plaats van kapitaal.
7. Problemen zijn kansen in een ander jasje.
8. Vraag steeds 5 keer "waarom" als je o zoek gaat naar de hoofdoorzaak van een probleem.
9. De wijsheid van velen is beter dan de kennis van een enkeling.
10. Er is geen einddoel op de reis van de continue verbetering.

Kaizen

Kaizen is een samenstelling van Kai (veranderen) en Zen (goed). Het gaat bij Kaizen dan ook om een verandering ter verbetering. En een verbetering is een verandering richting je doel. Teams spelen hierin een belangrijke rol.

Enkele jaren geleden heb ik backgammon weer opgepakt. Ik vind het een erg leuk spel, ken wat mensen die er erg goed in zijn (ja zelfs professioneel met veel succes in USA hebben gespeeld) en heb het vroeger voor de lol veel gespeeld. Tegenwoordig kun je gemakkelijk spelen op het Internet dus ik had mij toen voorgenomen om dagelijks een paar partijen te spelen. Iedere dag een paar partijen zodat ik iedere dag een klein beetje beter zou worden. Ik heb mezelf toen (in 2003) de nickname Kaizen14 gegeven (over die 14 ga ik nog wel eens wat schrijven, voorlopig is het genoeg om te weten dat een van mijn initiatieven bestaat onder de naam Buro14)

Het is natuurlijk niet mogelijk om van de ene op de andere dag een goede backgammon speler te worden. Kleine stapjes en iedere dag een beetje beter.

En ben ik een goede backgammonspeler geworden? Nee. Iedere dag staat ook letterlijk voor iedere dag en dat vergt discipline. En het zal wel een flauw excuus zijn maar ik had daar de tijd niet voor over. Achteraf bleek mijn doel ook helemaal niet krachtig genoeg. Het was voor mij eigenlijk helemaal niet belangrijk om een goede backgammon speler te worden. Ik vond het wel leuk om er goed in te worden maar meer was het niet.

Krachtige doelen die echt kost wat kost bereikt MOETEN worden, discipline, elke dag een beetje beter en een aantal onmisbare ingredienten voor een succesvolle verandering ter verbetering zijn aanwezig

Lean

Tot mijn grote vreugde krijgt het lean gedachtengoed meer en aandacht in de administratieve wereld. Ik ben het bij een aantal gemeenten tegengekomen en in de gezondheidszorg, waar ik momenteel werkzaam ben, begint het ook steeds verder door te dringen.

Eigenlijk bestaat lean al ruim 15 jaar en is het over komen waaien toen een Amerikaanse onderzoeker de Toyota fabrieken beozcht. Wat hij daar aantrof (en dan ga ik nu even heel kort door de bocht) was een manier van denken waarbij continue verbetering en het werken vanuit toegevoegde waarde voor de klant centraal staat. Dat lijkt een soort van open deur maar de consequenties van het vergaand doorvoeren van deze filosofie zijn bijzonder groot en dat geldt ook voor de te behalen resultaten.

Binnen lean worden een aantal technieken, instrumenten, methoden zo je wilt, onderscheiden die, mits goed toegepast, heel veel voordelen met zich meebrengen. De bekendere zijn Kaizen, JIT en 5S. Vanuit lean gezien is het dus helemaal niet de bedoeling om zoveel mogelijk mensen weg te werken (wat wel vaak het vooroordeel is), veel meer gaat het om het verbeteren van processen en het toevoegen van waarde voor de klant waarbij het soms nodig is om mensen anders te laten werken. Het is een management filosofie waarbij het gaat om leiderschap, mensen en management. Vanuit mijn motto "meer doen met minder" sluit Lean dan erg goed aan.

mannen met een slimme vrouw

Lees ik in een artikel op nu.nl dat mannen met een slimme vrouw langer leven. En dat vrouwen langer leven als ze een man hebben met een hoog inkomen. Er wordt geschreven: "De onderzoekers gaan ervan uit dat het verschil te wijten is aan de kennis die hoogopgeleide vrouwen zouden hebben over gezond leven en eten, en deze kennis ook zouden toepassen in hun zorg voor het huishouden."

Zou het simpele feit dat je je minder hoeft te ergeren aan al die domme opmerkingen er ook iets mee te maken kunnen hebben?

top3 coaching

Hoe weet je nu welke coach bij jouw past?

Op mijn website heb ik beschreven waar ik naar heb gekeken bij het uitzoeken van mijn eigen coach. Klik hier om dat te lezen.

De supermarkt

Laatst was het weer zover. Met een gevoel van honger naar de supermarkt. In elk schap ligt wel iets dat ik lekker vind of waar ik zin in heb. En als ik dan bij de kassa in de rij sta en eens naar het volgeladen karretje kijk denk ik "oei, het is wel veel dat ik weer heb ingeladen. Maar ik heb zo'n honger dat komt wel goed". En eenmaal thuis na het eten krijg ik een spijtgevoel. Toch weer allemaal rommel het huis ingesleept dat ik helemaal niet nodig heb. Het heeft een hoop geld gekost, is slecht voor mijn gewicht en slecht voor mijn gezondheid. De volgende keer neem is weer een briefje mee waar precies op staat wat ik nodig heb. Vooral als ik honger heb is dat de enige manier.

De supermarkt is te vergelijken met het leven. Zonder briefje met wat je precies nodig hebt kom je thuis met allemaal rotzooi. Een opleiding hier, een workshop daar, een boek zus, een kennis zo. Zonder doel is het bijna onmogelijk de juiste ingrediënten mee te nemen uit de supermarkt en zo ook uit het leven. Goede en lekkere gerechten zijn met diverse ingrediënten te maken en je kunt je laten leiden door wat je tegenkomt, wat in de aanbieding is. Er zijn meerdere wegen naar Rome. Waar het om gaat is dat wel het gewenste gerecht gemaakt wordt.

Is het in jouw leven duidelijk welk gerecht je wilt klaarmaken. Of laat je je leiden door het toevallige hongergevoel dat regelmatig optreedt. Weet jij precies waar je heen wilt met je leven en wat je wilt bereiken. Met je gezondheid, met je gezin of sociale leven, met je carrière? En hoe heb je dat op je briefje opgeschreven? Hoe heb je dat verwoord? Daarover later meer.

professional speaking association

Sinds een jaartje ben ik lid van PSA holland , een club voor professionele sprekers. Vandaag was mede lid Tom van het Hek aan het woord. Hij had een leuke interactieve sessie voorbereid waarbij het feitelijk ging om het woordje professioneel. Is dat vooral omdat je er geld mee verdient? Of is het meer een attitude, een professionel instelling? Of heb je een bepaalde standaard hoog te houden en hoe hoog is die dan? En wie bepaalt dat? Zo is het thema op een interessante wijze vanuit een aantal gezichtpunten bekeken. Leuk gedaan en ik heb ook weer het een en ander opgestoken van de gebruikte technieken. Behlave leuk dus ook nog leerzaam.

Uiteindelijk is het een vraag die niet direct te beantwoorden is. Enerzijds heeft het mi te maken met de definitie van het woord. En professioneel kan in die betekenis ook gezien worden als betaald zoals in prof voetballer of prof wielrenner. Anderzijds heeft het ook wel te maken met kwaliteit en dan hoeft het dus helemaal niet betaald te zijn. Ook zie je meer en meer dat er van "professionals" verwacht wordt dat ze behalve goed in hun eigen expert gebied, het ook goed onder woorden kunnen brenegen. Wat ik wel een aardig voorbeeld van Tom vond was dat mensen van dokters meer en meer een professionele houding verwachten waarmee bedoeld wordt dat er professioneel gecommuniceerd wordt. Het is tegenwoordig bijna nog belangrijker dat ze goed communiceren dan dat ze goed opereren en voor dat laatste zijn ze eigenlijk opgeleid.

Hoe NIET tegen kinderen te praten

Ik kwam een aardig artikel tegen in the NY times magazine. En hoewel het maar zijdelings mijn specialiteit bij coaching raakt vond ik het toch interessant genoeg om er eens even bij stil te blijven staan. Per slot van rekening hebben we bij Buro14 met Eliane (die gezins- en kindercoaching binnen Buro14 voor haar rekening neemt) een specialist aan boord.
Heel erg kort samengevat komt het artikel er op neer dat 85% (en soms zelfs 100%) van de ouders hun kinderen steeds vertellen hoe slim ze zijn. Dat doen ze vanuit de overtuiging dat daardoor het zelfvertrouwen van de kinderen toeneemt en het wellicht zelfs een selfulling prophecy wordt. En net zoals al is gebleken dat positief denken en alleen maar halfvolle glazen zien ook niet voor iedereen de juiste uitwerking heeft, blijkt ook dit vaak tegengesteld te werken aan wat algemeen gedacht wordt. Kinderen krijgen wel geloof in eigen kunnen maar willen ook hun ouders niet teleurstellen en beginnen niet eens meer aan klussen waar ze een inspanning voor moeten verrichten. Of denken dat het niet nodig is als je zo slim bent om je ergens voor in te spannen. Waar het volgens de onderzoekers om gaat is dat kinderen geprezen zouden moeten worden om de inspanningen die ze leveren. En als het dan een keertje niet het juiste resultaat oplevert heb je er weer veel van geleerd. Falen mag als je er maar van leert en als je maar je best hebt gedaan. Maar deze kinderen hebben alleen maar successen gekend en verwachten ook alleen maar successen. Ik weet het nog wel van vroeger. Als ze dan aan je vroegen of je hard gestudeerd had voor je proefwerk zei je dat je er niks aan had gedaan. Als het dan een slecht cijfer werd had je je in ieder geval alvast ingedekt en kon niemand denken dat je er eigenlijk niets van snapte of er te dom voor was.
We moeten er dus aan gaan werken om onze kinderen de harde werkelijkheid wat vaker te laten zien. En dat het helemaal geen schande is als je er hard voor moet werken om resultaten te halen. Maar ja, wie durft het die ouders te vertellen die hun oogappeltje wel heel hoog op het podium hebben staan.

stropdas

Zit ik te wachten op mijn afspraak in een AC restaurant, realiseer ik me plotseling dat ik een stropdas om heb. En ik heb pas in de krant gelezen dat je daar de Mexicaanse griep van krijgt. Tja, heb ik weer. Wat een moeilijk probleem. Zal ik hem afdoen en die (on)zin uit de krant geloven. 't Ging eigenlijk over Fransen die hun stropdassen niet genoeg wassen en daardor eerder de Mexicaanse griep zouden kunnen krijgen. Ik hoop maar dat mijn afspraak snel komt anders ga ik nog mee doen aan die flauwekul.

het boek met de vijf ringen

Ik weet niet of iemand het boek kent (the book of five rings) maar anders is het hier te downloaden. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik er van moet denken. Aan de ene kant is het een geinig boek met regels voor strategieën, op een manier die me best wel aanspreekt. Het is op een strakke, Japanse samoerai manier uitgewerkt. Er is maar 1 weg en dat is DE weg (hoezo beetje blauw), het gaat om discipline, doorzettingsvermogen en een proces van continue leren. Aan de andere kant gaat het alleen maar om "het proces" en wordt de menskant vergeten, zoals in zoveel veranderingstrajecten die ik ben tegen gekomen. Tevens kan ik weinig met alle vechtscenes en manieren om tegenstanders een kopje kleineer te maken. Toch schijnt het in Japan een grote hit te zijn (geweest) tijdens de management studies en ook in Amerika is het een behoorlijke tijd populair geweest. Het zal allemaal wel metaforisch worden uitgelegd en dat is dan voor de trainers weer een dankbaar onderwerp om eens lekker mee te stoeien.
Ben benieuwd wat anderen er van vinden

Het levenswiel

Tijdens coaching sessies maak ik vaak gebruik van het levenswiel. Met dit instrument brengen de coachee en ik op gecontroleerde en procesmatige wijze een aantal grote groepen (rubrieken) in beeld die voor het leven van de coachee van belang zijn. Een voorbeeld van zo'n rubriek is "gezondheid" of "werk en carriere". Binnen zo'n rubriek brengen we dan concrete activiteiten onder. In de rubriek gezondheid past bijvoorbeeld gewicht, eten, sporten. Belangrijk is wel dat de activiteiten meetbaar gemaakt worden. Meestal gebruik ik daar SMART voor (specific, measurable, attractive, realistic en timeplan) omdat bijna iedereen daar wel van op de hoogte en mee vertrouwd is. Ik vind het overigens belangrijk om voor de A: attractive te nemen omdat doelen ook leuk en uitdagend moeten zijn willen ze gehaald kunnen worden.

Voor mezelf heb ik in de rubriek gezondheid oa staan dat ik voor juli 2010 een halve marathon gelopen wil hebben binnen 2 uur. Automatisch brengt dat een duidelijke planning met zich mee want je loopt uiteraard niet zomaar een halve marathon. En zeker als je geen 3*7 meer bent is het zaak om niet geblesseerd te raken en je niet over te belasten door te snel te veel te willen. Rustig opbouwen is het devies. Ondertussen heb ik er een klein jaartje triathlon training opzitten (nou, de achtste triathlon met 1 keer een deelname aan een olympische) en eigenlijk is dat erg lekker gegaan. Nu leg ik tijdelijk de focus op het lopen en dat gaat me steeds beter af. Na wat filmpjes over chi-running en de aanwijzingen van de looptrainers gaat het lopen steeds gemakkelijker en zelfs sneller. Afgelopen zondag heb ik de verkenning van het bridge-to-bridge parcours gelopen van de 10 mijl en dat ging prima. Niet eerder had ik 16 km achter elkaar gelopen en dat eigenlijk zonder neoemenswaardige problemen en zonder spierpijn de volgende dag. En gisteren heb ik de 12 km veldloop in Rozendaal gelopen over een behoorlijk geaccidenteerd terrein en ik was binnen in 1u12. Geen tijd die de krant haalt maar ik ben wel op de goede weg. Nou de echte bridge-to-bridge nog en dan in oktober de zevenheuvelenloop in NIjmegen. En misschien nog wat loopjes in oktober (maar het bridge seizoen gaat ook bijna weer beginnen).

"Iedere dag een beetje beter" is het devies en dat onderschrijf ik van harte.